Merhabalar,
Bu blog a bir gaz ile başladım, gazım geçene kadar devam ederim:) çetrefilli cümleler kurmak için çaba sarfetmektense daha çok konuşma tadında Business Intelligence ile ilgili yazılar yazacağım yada paylaşacağım.
İlk olarak datawarehouse modellenmesinde kullanılan iki ana modeli kısaca anlatarak başlayayım da ayağım alışsın yoksa ilk günden sıkılır bir daha yazamam:)
Dimensional Datawarehouse mimarisi olarak bilinen Ralph Kimball’ in modelinin yanısıra, Corporate Information Factory olarak bilinen Bill Inmon ın modeli, Datawarehouse mimarilerinde kullanılmaktadır. Ralph amcamız, datawarehouse u datamartlar toplulugu olarak tanımlamaktadır. Kaynak sistemimi 3rd norm bir modele map’lemek yerine direk metric’ler içeren fact tablolar yaparım, bunların üstlerine attribute leri içeren dimensionları eklerim ve datamart lar yaparak datawarehouse’ umu kurarım diyor. Böylece günlerce kaynak sistemdeki hangi datayı hangi subject area’ lara modelleyeceğim diye uğraşmam, departmanlara özel örneğin satış, pazarlama datamart ları yaparım hemen raporlanmasını sağlarım düstürünü benimser. Bu yaklaşıma bir de Down- Top Approach denir.
Grafik http://newtonapples.com dan alınmıştır.
Inmon amcamız ise, kaynak sistemlerden gelen datalarımı 3rd norm bir enterprise modele uyarlarım, tamam ilk başta biraz uğraşırım modelleme yapabilmek için ama modeli tamamladığımda çok kısa sürede datamartları oluştururum düstürünü benimser. Yeni bir datamart oluşturulması istenildiğinde, ben zaten kaynak sistemimi modellemişim hemencecik hazırlarım der. Ralph abimizin Down- Top Approach yaklaşımın tersine bu modele de Top- Down Approach denir.
Grafik http://www.zentut.com dan alınmıştır.
Avantaj ve dezavantajları olayına burda girmek istemiyorum. Bir çok yerde var. Bunlardan birkaçı da ahanda aşağıdaki linklerde
Inmon vs Kimball
Inmon vs Kimball 2 Pdf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder